ญาณสติ #๒ ชาตินี้เองฟันข้า

น้าผันเป็นน้องชายของแม่

บ้านเราอยู่เชิงเขา

ในจังหวัดปราจีนบุรี

ต่างก็มีที่นาติดกันบริเวณเขิงเขา

โดยใช้น้ำจากบนเขามาทำนา

นาของน้าผันแกขุดคันนาทำร่องน้ำ

แล้วปลูกทับขนำริมคันนาที่น้ำไหลผ่าน

น้ำจากเขาใสไหลเย็นตลอดปี

ในช่วงข้าวกำลังจะสุก

น้าผันต้องไปเฝ้านาตอนกลางคืน

ไม่ให้หมูเถื่อนมากินข้าวในนา

เย็นวันหนึ่ง

ขณะที่น้าผันกำลังเดินบนคันนาริมคูน้ำ

จวนจะถึงทับขนำ

งูเห่าถกคอชูแผ่แม่เบี้ยขู่ฟ่อๆ

กำลังจะฉกแก

ด้วยความไวแกจึงใช้มีดพร้าฟันฉับ

งูเห่าขาดสองท่อน

ท่อนหัวกระโจนเผลวลงคูน้ำ

เลือดกระเซ็นแดงฉานในคูน้ำ

ส่วนท่อนหางดิ้นกระแด่วๆอยู่ตรงทางเดิน

แกเอามีดพร้าถางหญ้าหาในคูน้ำ

แต่ไม่เจอ

จึงไปนอนบนทับขนำ

รุ่งเช้า

ที่เสาทับขนำ

งูเห่าท่อนหัวนอนตายอยู่ที่โคนเสา

รอยเลือดกระจายไปรอบเสา

มันเลื้อยปีนขึ้นเสาไม่ได้

เพราะท่อนหัวยาวไม่พอ

ที่จะพันได้รอบเสา

ส.แก่น

๒๕  สิงหาคม  ๒๕๕๘

****