ปริศนาของวัดพระทอง

ปริศนาของวัดพระทอง (พระผุด)

        วัดพระผุด หรือวัดพระทอง หรือวัดนาใน เจ้าอาวาสรูปแรกของวัดพระทอง ภายหลังทราบชื่อท่านว่า หลวงพ่อสิงห์ จากการประทับทรง เมื่อครั้งปลุกเสกหลวงพ่อพระทอง ในปีพ.ศ. ๒๕๑๑ หลวงพ่อสิงห์ ก็คือพระธุดงค์ที่สร้างวัดพระทอง และเป็นผู้ชักชวนชาวบ้าน ก่อองค์พระพุทธรูปปูนขึ้นสวมทับองค์พระผุดที่เป็นทองคำ แต่สร้างเพียงครึ่งองค์ คือตั้งแต่พระอุระ(อก)ขึ้นไป มาสวมทับไว้ ดูคล้ายกับเป็นพระพุทธรูปผุดขึ้นมาจากทื้นดิน ขึ้นมาเป็นครั้งแรกนั่นเอง หลวงพ่อสิงห์เป็นผู้ผูกปริศนาของวัดพระทองขึ้นไว้ โดยปริศนามีดังนี้

“ยัก ๓ ยัก ๔ หามผีมาเผา

ผีไม่ทันเน่า หอมฟุ้งตลบ

ผู้ใดคิดสบ ให้เอาที่กบปากแดง

ผู้ใดคิดแจ้ง ให้เอาจากแร้งล่อคอ”

        หากเจ้าอาวาสรูปใด ไม่สามารถเข้าใจในปริศนา ก็จะอยู่วัดนี้ไม่ได้ จะต้องมีอันเป็นไป ทำให้เจ้าอาวาสรูปต่อๆมา คือตังแต่รูปที่ ๒ ถึงรูปที่ ๑๔ อยู่ได้ไม่เกิน ๑ พรรษา ก็มีอันเป็นไป จนเป็นที่เลื่องลือเชื่อกันว่า วัดพระทองเป็นวัดที่กินสมภาร ไม่มีพระรูปใดกล้าที่จะเข้ามาอยู่จำพรรษา ทำให้วัดพระผุดถูกทิ้งร้าง ต่อมาในปีพ.ศ. ๒๔๔๐ พระครูวิตถานสมณวัตร์(ฝรั่ง) อายุ ๒๓ ปี อุปสมบทอยู่วัดพระนางสร้างได้ ๓ พรรษา คิดปริศนาของวัดพระทองได้ จึงมาจำพรรษาที่วัดพระทอง สำหรับปริศนาที่พระครูวิตถานสมณวัตร์แก้ไว้ มีดังนี้

“ยัก๓ยัก๔” หมายถึงการหามเกี้ยวรอบพระอุโบสถ”

“หามผีมาเผา ผีไม่ทันเน่า หอมฟุ้งตลบ” หมายถึง การนำไม้จันทน์ ไม้จวงสดมาเผาไฟ จนมีควันหอมตลบ หอมฟุ้งไปทั้งวัด

“ผู้ใดคิดสบ ให้เอาที่กบปากแดง” หมายถึง ผู้ใดคิดพบให้เอาที่หลวงพ่อพระทอง

อีกความหมายหนึ่งคือ การใช้ปัวะโป้ยไม้เสี่ยงทายคู่ แล้วขอพรจากหลวงพ่อพระทอง

“ผู้ใดคิดแจ้ง ให้เอาจากแร้งล่อคอ” หมายถึง การเสี่ยงทายด้วยไม้เซียมซี เพื่อที่จะได้ทราบตามใบเซียมซีคำทำนายไว้

*****

คัดลอกปรับปรนจาก  :

ยงยุทธ วรรณโกวิท (๒๕๕๔)  “6. ปริศนาของวัดพระทอง(พระผุด)  การซ่อมบูรณะปิดทองคำเปลวองค์พระทอง (พระผุด) หน้า ๑๗ – ๑๘ วัดพระทอง ตำบลเทพกระษัตรี อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต ระหว่างเดือนพฤษภาคม – กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓