การสำรวจท่าเรือเมืองภูเก็ต

        ภูเก็ตเป็นเมืองท่ามาแต่โบราณ มีท่าจอดเรือได้ดีทุกฤดูมรสุม ทั้งที่เกาะและเกาะเล็กเกาะน้อยตามชายฝั่งทะเลตะวันออก แต่ทางราชการยังมิได้สำรวจชายทะเลรอบเกาะและบริเวณใกล้เคียง ต่อมาข้าหลวงอังกฤษทีเมืองปีนังได้มีหนังสือไปถึงกรมพระยาเทววงษ์วโรปะการ เรื่องจะให้เรือสำรวจชื่อ “เมอลิน” มาตรวจดูท่าเรือเมืองภูเก็ตและชายฝั่งตะวันตกของไทย แต่สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพรับสั่งว่า ตามชายฝั่งทะเลด้านตะวันตกยังไม่มีแผนที่เลย จึงได้ทรงมีโทรเลขไปกราบทูลพระกรุณาให้กรมทหารเรือทำการสำรวจ แต่ขณะนั้นเป็นหน้ามรสุม จึงให้ตอบไปว่าทางไทยจะให้ทางกรมทหารเรือทำการสำรวจเอง

        และจากหนังสือของกรมทหารเรือลงวันที่ ๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๕๐ จากพระยาเทพอรชุนกราบบังคับทูล สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช (รัชกาลที่๖) ว่า เรื่องทำแผนที่อ่าวทะเลเมืองภูเก็ตนั้น นายพลเรือตรีพระเจ้าลูกยาเธอกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์  แทนผู้บัญชาการทหารเรือ มีรับสั่งให้นายเรือเอกเคชุนนิง ออกไปทำแผนที่ตามชายทะเลอ่าวมณฑลภูเก็ต ได้ไปกับเรือพาลีรั้งทวีปตั้งแต่วันที่ ๒๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ แล้ว

           :   สมบูรณ์ แก่นตะเคียน      ๑๕ ธันวาคม  ๒๕๕๒